BENCE YAĞMAYACAK

 

Aysel sabah uyandı ve “işe giderken bugün ne giyeceğim”sorusuna cevap ararken, pencereden dışarıya bakarak karar vermek istedi. Yerler kupkuruydu. Ancak gökyüzündeki bulutlar kararmış, iç içe geçmiş, koyu gri bir haldeydi. Buna rağmen Aysel için yerlerin kuru olması kıyafet seçimi için karar vermesinde yeterliydi. Aslında satın aldığından beri aklında olan elbiseyi giymek için adeta bahane arıyordu. Ve o çok sevdiği beyaz elbisesini giyip çıktı. Yürürken havanın hafif ısı kaybetmesi onu hiç endişelendirmedi. Gökyüzünde beliren ışık hüzmesi de onu panikletmedi. Elbisesinin ona ne kadar yakıştığını, ne kadar güzel göründüğünü düşünüyordu içinden. Birkaç saniye sonrasında bir gürültü duydu. Bu gürültü yüklü bulutların birbirine çarptığında çıkardığı sesti…

Ve ardından omzuna düşen yağmur tanelerine de aldırış etmedi ve birkaç dakika sonra bardaktan boşanırcasına yağan yağmur onu sırılsıklam etmiş ve sinirlerini bozmuştu. Bir şekilde yapıp edip, bu durumun sorumlusunun hava olduğunu zannederek olumsuzluğu bulutlara attı. Oysa görmesi gereken yeteri kadar işaret ona gösterilmişti. Peki ne oldu da bu kadar bariz olan işaretleri göremedi? Öyle ya yağmurun yağması için bazı sebeplerin bir araya gelmesi gerekmekteydi ve hepsi sırasıyla bir araya gelmişti…

 

Bugün Gazze’de olup bitene bakıp, hala “bunun benle alakası yok” diyebilmem gibi pencereden baktığımda yerlerin kuru olmasının bir farkı yoktu sanki…

Evet yerler hala kuru,

Evet henüz bir ışık hüzmesi görülmedi, 

Ve ardından gökyüzünde bir gürültü de duyulmadı…

Ama bulutlar çoktan iç içe geçmiş ve yüklü halde dolanıp duruyorken, insanların hala ‘’ben Arap değilim’’, ‘’ ben Müslüman değilim’’ demesi gibi, insanlık dışı savunmaları neyin işareti?

Hala bu katliamları destekleyenleri bile merak etmemişken, hala destekleyenlerin farkında olmadan bu katliamları destekliyorken, insan ıslanmayı mı bekliyor? 

Bu kadar işaret gözümün önündeyken, hala yerlerin kuru olması mı beni rahatlatıyor?

Neydi bana o elbiseyi ısrarla giydiren? 

İsteklerim…

Kontrol edemediğim ve rahatımı bozmak istemediğim isteklerim…

İnsan isteklerini kontrol edemediği sürece hayal kırıklığına uğrar. Ve bu bazen hayal kırıklığının da ötesine geçer travma yaşar. Bugün işaretleri okuyabilmem için ise kontrol edebildiğim isteklerimi ön planda tutmam gerekli. İnsanın istekleri ihtiyaç olduğu sürece sorun yaşamıyor. O elbiseyi giymemdeki ısrarım ile hala o kahveyi içme ısrarım arasında çok da fark yok. 

Bugün elimden gelen doğru tepki mesafeli durabilmekse, o halde mesafeli durabilmem gerekir. 

Yoksa yağmur birazdan yağacak gibi duruyor…

I DON'T THINK IT WILL RAIN…

Amelia woke up early in the morning. What will I wear for work today? She asked herself. Soon she decided to find the answer to her question by looking out of the window. She wanted to see what the weather was like outside. The ground was bone -dry. Yet, the clouds in the sky were darkened, intertwined, blackish gray. 

Despite this, it was enough proof for Amelia, ground being dry. In fact, she had been looking for grounds to wear her new white dress since she bought it. And soon she got dressed and headed for work.

The slightly cooling of the weather outside did not worry her. 

Even the rays of light leaking through the dense clouds did not make her panic. 

Amelia was busy thinking about  how well her dress suited her and how pretty she looked. A few seconds later she heard a sound. 

This was the noise from the charged clouds hitting each other.

She didn’t pay attention to a few raindrops falling on her shoulder. Soon the rain poured down, the heavy rain soaked her and this made her nervous. She somehow managed to throw the negativity into the clouds assuming that the weather was responsible for this terrible situation. 

She had been shown enough signs that she needed to see. So what was the reason that made her not see these obvious signs before the rain. Some reasons had to come together for it to rain and they all did so, one by one.

Just as I can look at what is happening in Gaza today and still say ‘’This has  nothing to do with me’’. When I look ot the window it seems like it doesn’t matter if the ground is dry.

Yes, the ground is stil dry, 

No ray of light has yet been seen penetrating the clouds,

And then there was no thunder in the sky.

But what is the sign of people’s inhumane defenses such as ; ‘’ I am not an Arab’’ or ‘’I am not a muslim’’ when the clouds are already intertwined and loaded?

Are we waiting to get wet when we stil haven’t even wondered about those who support these massacres, while those who support them are still supporting these massacres without being aware of it? With so many signs in front of my eyes, do I feel relieved that the ground is stil dry?

What made Amelia insist on wearing that dress? What makes all of us wear that dress?

Our desires.

Desires that I cannot control and that I do not want to disturb my comfort. Dissappointment is inevitable unless a person is unable to control desires. And it sometimes goes beyond disappointment and person experiences trauma. In order to read the signs today I need to prioritize my desires that I can control. As long as people's desires are needed, there is no problem. There is not much difference between my insistence on wearing that dress and my insistence on still drinking that coffee. If the correct response today is to keep my distance, to prove that I stand against genocide, then I should be able to hold my stand and keep my distance to genocide.

Otherwise, it looks like it is about to rain soon.